اخباربا نقد فیلم یک روز بخصوص از همایون اسعدیان در خدمت شما عزیزان هستیم .
سینمانیوز ، بخش نقد فیلم : فیلم یک روز بخصوص از همایون اسعدیان که جز فیلم های سرگروه اکران نورزو 96 بود در نهایت با فروشی معادل یک میلیارد و دویست میلیون روزهای اخر اکران خود رو سپری می کند
در ابتدای یاداشت ذکر این توضیح که در نقد فیلم ها تا جاییکه بشود از اسپویل یا تعریف داستان فیلم ها جلوگیری می شود .
اما نگاهی به فیلم یک روز بخصوص از ترکیب کارگردان و بازیگران همه رو کنجکاو و علاقه مند به دیدن یک فیلم خوب و کم نقص از کارگردانی که سابقه چند فیلم خوب دارد رو می دهد و طبعا انتظارات بالاتر هم می رود اما اگر با این انتظار و نگاه به تماشای فیلم بپردازید شاید مثل نگارنده سرخورده شوید !!
در خلاصه داستان یک روز بخصوص امده است :”حامد باید برای عمل قلب خواهرش دست به یک انتخاب بزند، انتخابی که در آینده مسیرهای متفاوتی را پیش روی او قرار داده است.”
حامد با بازی مصطفی زمانی روزنامه نگاری است که سعی دارد با پرداختن به موضوع قاچاق دارو و مدارک مستندی که دارد مافیای این بازار رو نابود کند و با انتشار یک گزارش اولیه در روزنامه حسابی سر و صدا به پا کرده است و البته حمایت مدیرمسئول روزنامه رو پشت خود دارد و در اولین گزارش با دادن سرنخ هایی سرکرده این باند رو به خطر می اندازد و او مجبور می شود برای اینکه جلوی گزارش اصلی و رو شدن این باند رو بگیرد تماس هایی با دفتر روزنامه و حامد و دوستانش داشته باشد و با دادن انواع و اقسام پینشهاد ها و در نهایت تهدید ها بتواند حامد رو متوقف کند .
همان طور که می بینید داستان در شروع یک داستان با وجود تکراری بودن خوب و کوبنده است و تماشاگر منتظر رویایی حامد و دوستانش با باند قاچاق دارو است که درست در همین نقطه خط اصلی داستان عوض شده و وارد فاز درونی شخصیت حامد و مشکلات شخصی اش می شود . داستانی که حالا قرار است درام شود …
حامد که درگذشته همسرش رو از دست داده با پسر تقریبا 9 ساله اش تنها زندگی می کند و قرار است با همکارش که پریناز ایزد یار ایفاگر نقشش هست ازدواج کند .
خواهر و مادر حامد در شهرستان زندگی می کنند و برای معاینه خواهر بیمار حامد به تهران امده اند ، حامد در بهبوهه چاپ گزارش و تهدید ها و تماس های سرکرده باند قاچاق در بیمارستان متوجه می شود خواهرش شانس زیادی برای زنده ماندن ندارد و بای هرچه سریع تر تحت عمل پیوند قلب قرار بگیرد وگرنه حداکثر 6 ماه زنده خواهد بود …
فیلم با وارد شدن خواهر حامد و بیماری اش دچار یک کم و کاستی عجیب در پردازش روابط خواهر و برادر و یا حتی حامد و کسی که قصد دارد با او ازدواج کند می شود و همچنان امیدواریم با اضافه شدن فرهاد اصلانی به قصه و داستان فیلم نجات پیدا کند اما فرهاد اصلانی هم در کم و کاستی ها و ضعف فیلم نامه گم می شود و نهایتا تکرار متوسط بازی های قبلی اش است .
همایون اسعدیان که به همراه مجید قیصری نویسندگان فیلم نامه هستند نتوانستند ریتم یک نواخت و تاثیر گذاری در رابطه شخصیت ها ایجاد کنند تا این تاثیر و حس به مخاطب هم وارد شود .
در نهایت داستان وارد سیر تکراری می شود که حامدی که خود قصد دارد دست باند قاچاق دارو و … رو کند برای نجات جان خواهرش و برای اینکه بلایی گه سر همسر اولش امد و باعث مرگ او شد سر خواهرش نیاید ريال خود نیز وارد مسیری اشتباه می شود و برای خواهرش از طریق فرهاد اصلانی که در پوشش صاحبه بوفه اورژانس بیمارستان واسطه گری نوبت عمل های پیوند اعضا و خرید و فروش اعضای بدن رو انجام می دهد نوبت عمل پیوند می گیرد .
فیلم قصد دارد نشاند دهد علی رغم حضور این همه بیمار در مراکز منتظر اهدای عضو هستند خیلی راحت می شود نوبت ها رو جابجا کرد و با قرار دادن حامد در دوراهی پاک و درست عمل زندگی کردن و یا انجام دادن گار غلط مخاطب درگیر کند ، اما ایا موفق بوده است !؟ از دید من خیر ، چون خارج از کلیشه ای بودن چنین داستانی ، بازی های متوسط و معمولی مصطفی زمانی و پریناز ایزدیار و فرهاد اصلانی هم نمی تواند این فیلنامه متوسط رو یه گام بالاتر از چیزی که هست نشان دهد .
و بزرگ ترین ضعف فیلم شخصت پردازی های ضعیف کاراکترها است از جمله شخصیت حامد که ما فقط موقع اینکه همه می فهمند قرار است خواهرش با نوبت جابجا شده عمل شود متوجه می شیم همسرش هم در شرایط مشابه فوت شده و چن دفعه قبلی صبر کردند تا طبق نبوت عمل پیوند کنند و دیر شد و همسرش فوت شد، این بار نمی خواسته خواهرش رو هم از دست بدهد و توجیهش برای این کار غلط همین است و حتی در سکانسی به اعتراض پریناز ایزدیار به کارش می گوید :
“_اگر خواهر خودت بود چیکار می کردی ؟”
شخصیت دوست پسر یا نامزد یا همکلاسی خواهر حامد که پنهانی با او دوست است اصلا وسط قصه چه می کند ؟! چرا اینقدر راحت همه جا هست( در ترمینال و جلوی در خانه حامد در تهران و در بیمارستان ) و چرا تاثیرگذاریش در قصه قرار است زیاد باشد اما نیست !!!
و شخصیت عجیب قصه یپرمردی که چند سال است در صف نوبت پیوند برای نوه اش است و امار همه رو دارد و متوجه می شود مصطفی زمانی از طریق صاحب بوفه نوبت رو جابجا کرده و مدام در تعقیب بیماران جدید وارد شده در بخش است که مبادا کسی بدون نوبت و پارتی بازی وارد اتاق عمل شود و در نهایت موضوع مصطفی زمانی رو هم به رئیس بیمارستان گزارش می کند و شکایت می کند و البته راه به جایی نمی برد !!
یا حتی پریناز ایزدیار که بعد از ابد و یک روز انتظار ها رو بالا برده است چرا اینقدر سردرگم و گنگ است …نقشی کاملا منفعل و البته بازی معمولی ..
و محسن کیایی که دیگه دارد خیلی بی اندازه کاراکتر محبوبی که در فیلم های برادرش دارد رو تکرار می کند و تکراری می شود
و در نهایت فرهاد اصلانی که می تونست یکی از درخشان ترین نقش های چند سال اخیر خود رو داشته باشد هم اسیر قصه ناقص و سردرگم بودن شخصیت کاراکترها شد و در برخی موارد رابطه او با کارمندان و پرستارانی که سیستم او هستند و هماهنگ با او نوبت ها رو جابه جا می کردند بیشتر کمدی هست … و در نتیجه یکی از کم اثر ترین نقش های فرهاد اصلانی رو می بینیم و نقشی که بعید است مخاطب از فرهاد اصلانی در ذهنش به یاد بسپارد .
جمع بندی : فیلم یک روز بخصوص برای همایون اسعدیان یک عقب گرد است فیلمی که دست رو موضوعی حساس گذاشت اما در سایه رها کرد و امیدواریم این کارگردان توانای سینما و تلویزیون با کارهای بعدی به مسیر فوق العاده طلا و مس و بوسیدن روی ماه بازگردد
با احترام – امیر لقمان 23 اردیبهشت 96
پی نوشت : نقد فیلم ها صرفا نظر شخصی نویسنده و نقد کننده فیلم است و نظر سایت “سینمانیوز” نیست
chat movie insert_photo live_tv dashboard شاید این اخبار را هم بپسندید
